Ergens weten we allemaal wel dat aanhoudende negatieve spanning en stress slecht voor ons is. Maar toen ik het boek ‘Het emotionele dna’ van Pierre Capel las, viel ik alsnog van mijn stoel.
Hij beschrijft gedetailleerd hoe negatieve gevoelens via onze hersenen en hormoonfabriekjes het gebruik van ons dna veranderen, ontstekingen in ons lijf veroorzaken en in stand houden en ons immuunsysteem aantasten.
Belangrijk daarbij is hoe onze thalamus, een gedeelte van de hersenen dat we het limbisch systeem noemen, de zintuigelijke waarnemingen naar o.a. de amygdala en hypocampus doorstuurt die eerdere gevoelens en herinneringen aan die waarnemingen koppelen.
Met andere woorden: waar je eerder angstige, negatieve ervaringen hebt opgedaan wordt dat paadje bij waarnemingen die er op lijken in het hier en nu, telkens opnieuw bewandeld in je hersenen. Met alle gevolgen voor je lijf en je gezondheid.
Als jij als kind een keer een opmerking van een ouder hebt gehoord die op dat moment een diepe negatieve impact had, kan dat een paadje zijn wat steeds actief wordt als iemand nu een soortgelijke opmerking maakt.
Een traumatische gebeurtenis of situatie kan lichamelijk diepe sporen achterlaten als je dat trauma niet verwerkt. Als de bijbehorende gevoelens niet kunnen ontladen in een veilige omgeving.
Een veilige, stimulerende omgeving en vreugdevolle gebeurtenissen kunnen op hun beurt ook weer zorgen voor positieve waarnemingen en ervaringen. Met positieve gevolgen voor je lijf en je gezondheid.
Heb dus aandacht voor de uiting en verwerking van de gevoelens die je angstig en verdrietig maken en geef je over aan levenslust en vreugde!