Uit je hoofd in je hart: de langste weg?

Ik keek onlangs naar de docu over Tony Robbins, ‘I am not your guru’. Heb je die toevallig gezien? Ik kan hem je aanbevelen. Nogal massaal en behoorlijk dynamisch hoe hij het allemaal aanpakt, Amerikaans zeggen we dan, maar als je de essentie overhoudt, zeer waardevol.
Een van zijn uitspraken die mij is bijgebleven, wat ik misschien ook het belangrijkst aan zijn werk vind en ook aan mijn werk, is:
‘Stay in your head and you’re dead’. Je kan ook zeggen: zolang je controle probeert te houden over je leven (in je hoofd dus), dat het op een bepaalde manier moet, leef je niet echt. Je leeft dan vooral de opgelegde patronen van je ouders en voorouders.
Dus, volg je hart. Of misschien beter, geef je hart de leiding, het hoofd volgt dan vanzelf met wat verdere invulling die ook wel handig is.
Wat voel je er zelf werkelijk over en wat wil je (diep) van binnen? Voor sommige mensen een hele lastige vraag. Veel mensen starten vooral met een mening over iets. Zo’n mening gaat dan altijd over iets buiten jezelf of over anderen. Je bent niet met jezelf bezig maar met anderen. Alsof je ook voortdurende jezelf aan het definiëren bent door iets van een ander te vinden.
Ga maar na hoe lastig het is om bij jezelf te starten. Om het bij jezelf te houden. Komt er dan wat?

Het kan ook echt eenvoudig zijn!
Laat er maar eerst niet zoveel komen. Misschien gewoon een leegte. Eerst bewustzijn van jezelf. Hé, voel ik mijn benen, mijn voeten, mijn armen, mijn borst, mijn billen? Bewust van mijn lichaam.
En vervolgens, hoe voel ik me over de situatie waar ik nu mee te maken heb? Prettig, onprettig? Verdrietig, geïrriteerd, blij? Ok, dat heb ik even gevoeld. Dat weer even laten. En dan nu, wat wil ik dan echt, op dit moment?
En dat hoeft helemaal niet groot te zijn. Het zijn de kleine stapjes in het hier en nu die je al doen groeien en uiteindelijk een grote stap kunnen vormen. Niet de vraag: waar wil ik over 5 jaar zijn (altijd een hekel aan die vraag gehad!)? Maar, wat wil ik nu. Bijvoorbeeld, ik wil nu even naar buiten, de natuur in. Of, ik wil nu tegen mezelf zeggen dat ik ok ben. Of, ik wil die afspraak nu niet maar ik kies ervoor zelf aan iets anders te werken. Of, ik bel nu even mijn zieke vriendin om haar een hart onder de riem te steken.
Het hoofd, en dan bedoel ik onze hersenen, is ongelooflijk conservatief. Baseert alles op ervaringen van vroeger en kleurt daar je huidige bewustzijn mee in. Dat is niet handig, je krijgt meer van wat je al kent!
Je hart richt zich op wat werkelijk mogelijk is en wat jouw leven dient en vervulling geeft. Je hartbewustzijn doet groeien in vertrouwen en loslaten.
Dus, Stay in your heart and be alive’!