Best een heftige titel voor mijn blog. Het woord ‘heilig’ is ook weer zo beladen ergens. En toch zeg ik ‘heilig’. Want in de relatie met je partner is iets gaande wat we nergens anders kunnen krijgen. Je partner drukt namelijk op knopjes van jou die je misschien zelf nog niet eens ontdekt had. Dat zijn niet altijd de leukste knopjes. Maar klaarblijkelijk wel belangrijk omdat het vaak met heftige emoties gepaard gaat. Emoties die komen uit een gevoel dat jij comfortabel onder de mat had weten te houden. Maar waar je in de tussentijd wel mee rond liep.
Alle gelegenheid dus om daarmee te zijn en die te leren kennen, die gevoelens. In de nabijheid van je partner, in de heilige ruimte die relatie heet. In die ruimte groei je als mens.
Daar kan jouw partner jou ontmoeten en jij je partner. In die ontmoeting kan de liefde stromen. Die unieke liefde omdat alleen jij zicht krijgt op die gevoelens.
Het jammere is natuurlijk dat we daar niet zo vaak vertoeven, op die plek waar de relatie zich ophoudt. We douwen er wel van alles in van onszelf: frustraties, verwijten, somberheid en ook vreugde, plezier, verwondering. Die eerste zijn moeilijk. Daar houden we niet van. Dan gaan we vaak de strijd aan of we vluchten. Die laatste zijn fijn en voelen goed. Zeker als we er in delen met onze partner. En als de positieve gevoelens overheersen ziet onze relatie er ook nog best aardig uit als we zo naar die plek kijken. We kennen elkaar, we waren toch verliefd ooit, we hebben ook dingen gemeenschappelijk, meestal zijn we graag bij elkaar… etc. En toch is het een beetje ‘hop on’ en ‘hop off’. En daarmee groeien we niet.
Groeien doen we door elkaar echt te ontmoeten. Juist op die moeilijke momenten. Door een brug te slaan naar die ander. Zonder ons eigen verhaal op hem of haar te plakken. Met open vizier dichtbij die ander zijn en diepgaand luisteren en voelen: waar is mijn partner nu. Wat beweegt hem nu, wat gaat er nu in haar om. VOORAL als die ander geraakt lijkt te zijn. VOORAL als er op die knopjes wordt gedrukt. Dan er bij blijven en die heilige plek vullen met jouw stilzwijgende compassie, jouw levende unieke aanwezigheid, voor hem of voor haar. Dat zijn de momenten waarop we groeien en met ons, onze relatie.